ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ

Ένας πολύ καλός συνάδερφος της ασφαλιστικής αγοράς αναφέρει σε πάρα πολλές ομιλίες του ότι ‘’η εξυπνότερη εφεύρεση του ανθρώπου είναι η ιδιωτική ασφάλιση’’.

Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές και θα συμφωνήσω απολύτως μαζί του.

Η ιδιωτική ασφάλιση στηρίζεται στην αναλογιστική επιστήμη που κύριο συστατικό της είναι η στατιστική. Η στατιστική που τόσο έχει εξελιχθεί και πλέον είναι τόσο αξιόπιστη που τα αποτελέσματα της πλέον παρεκκλίνουν απειροελάχιστα από το πραγματικό αποτέλεσμα.

Άρα το πρώτο συστατικό της ιδιωτικής ασφάλισης είναι μια επιστήμη που είναι κοινώς παραδεκτή και αποδεκτή.

Συστατικό δεύτερο: Η πολύ γνωστή πυραμίδα του Maslow https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%AC%CE%BC_%CE%9C%CE%AC%CF%83%CE%BB%CE%BF%CE%BF%CF%85

κατατάσσει στην ιεράρχηση των αναγκών του ανθρώπου, την ανάγκη για ασφάλεια δεύτερη, αμέσως μετά από την ανάγκη για επιβίωση. Και μάλιστα η ιδιωτική ασφάλιση πολλές φορές είναι και εργαλείο επιβίωσης, αφού σε περιπτώσεις που η οικογένεια μένει οικονομικά ακέφαλη ή ακόμη σε περιπτώσεις που δημιουργούνται έξοδα στα οποία δεν μπορεί να ανταποκριθεί η οικογένεια και σημαίνει τον οικονομικό της θάνατο, η ιδιωτική ασφάλιση είναι η σανίδα σωτηρίας. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις επιχειρήσεις.

Σε ένα τελευταίο μου ραντεβού, που πράγματι λάτρεψα, άκουσα το εξής από ένα νέο γονιό, (έχει ένα παιδάκι 4 χρονών και ένα κυοφορεί η γυναίκα του) του οποίου λήγει το ασφαλιστήριο ζωής τον άλλον μήνα: (είχε κάνει ασφάλεια 5ετούς διάρκειας και όχι, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, λόγω κόστους)

<<Μα πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσουμε την εξασφάλιση της οικογενείας μου διότι θα νιώθω ότι κάτι μου λείπει, δεν θα νιώθω πλέον ασφαλής πως ότι και να γίνει, θα μπορούν τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον.>>

Πόσο σπουδαίο είναι το συναίσθημα της ασφάλειας για τους ανθρώπους που αγαπάμε, πόσο σπουδαία πράξη αγάπης είναι η ασφάλεια ζωής για την οικογένεια μας, ιδιαιτέρως απέναντι στον εαυτό μας.

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα στα πιο πεζά, στα οικονομικά θέματα θα υπογραμμίσω ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν εποπτεύονται απλά ως ανώνυμες εταιρείες αλλά και για τον τρόπο που φυλάσσουν τα αποθεματικά τους, τον τρόπο που επενδύουν, ακόμη και τον τρόπο που σχεδιάζουν τα ασφαλιστικά τους προϊόντα. Είναι οι μόνες εταιρείες που έχουν 3 επόπτες, υπουργείο οικονομικών, ορκωτούς ελεγκτές κ.λ.π., την Τράπεζα της Ελλάδος και το Solvency II. Κανενός άλλου είδους εταιρεία δεν εποπτεύεται κατά αυτόν τον τρόπο.

Το αποτέλεσμα βέβαια είναι ορατό τα τελευταία 10 χρόνια της οικονομικής κρίσης αλλά και κατά τη διάρκεια της πανδημίας που περνάει όλος ο πλανήτης. Οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν ξέρουν αν θα αντέξουν άλλο, οι περισσότερες επιχειρήσεις εκτός φωτεινών εξαιρέσεων που τους ευνοείσαι η συγκυρία, αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, στηρίζονται με χρήματα από το κράτος και την Ευρώπη.

Στον αντίποδα έχουμε τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις να πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο. Τα οικονομικά τους αποτελέσματα είναι εξαιρετικά. Τα επενδυτικά τους ακόμη καλύτερα. Με φάρο την ασφαλή τοποθέτηση και την μεγάλη εποπτεία επιδεικνύουν εκτός από τρομερές αντοχές και πολύ καλές αποδόσεις.

Τελικά η αξιοπιστία της ασφαλιστικής βιομηχανίας είναι διαχρονική, είναι πάντα εκεί και αυτός είναι ο λόγος που όταν ακόμη και οι μεγαλύτεροι οικονομικοί κολοσσοί, που είναι τα ίδια τα κράτη, ως σωσίβιο οικονομικής διάσωσης σε τομείς που έχουν αποτύχει, απευθύνονται στην ασφαλιστική βιομηχανία, βλ. συνταξιοδοτικό, ρύπανση περιβάλλοντος, υγεία κ.λ.π.

Από εκείνο το καφενείο του Έντουαρντ Λόυντ πριν 332 χρόνια, το 1688 που δημιουργήθηκε ένα ταμείο με ποσοστά από τα κέρδη μεταφερόμενων ακτοπλοϊκώς φορτίων, έχοντας σκοπό να χρηματοδοτεί εφοπλιστές, να ξανασταθούν στα πόδια τους, όταν πειρατές τους είχαν κλέψει φορτίο ακόμη και το πλοίο, έχει γεννηθεί ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης που συνεχίζει να είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του ζημιωθέντος. Μια διαχρονική, υψηλής αξίας υπηρεσία, που στηρίζει στις δύσκολες στιγμές τον ασφαλισμένο. Η πιο έξυπνη ιδέα που έβαλε σε εφαρμογή ο άνθρωπος στην κοινωνία.

Η υψηλή της αξία αποδεικνύεται όλα αυτά τα χρόνια, τώρα ακόμη περισσότερο μέσα από τις τεράστιες δυσκολίες που περνάει η υφήλιος. Μια υψηλή αξία που φαίνεται ιδιαιτέρως όταν δεν υπάρχει και θέλουμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω για να την έχουμε.

Μήπως τώρα που έχουμε λίγο χρόνο παραπάνω θα πρέπει να ακούσουμε τους ασφαλιστικούς συμβούλους;

Μήπως τώρα είναι η ευκαιρία να δώσουμε χρόνο που έχουμε λίγο παραπάνω για να κατανοήσουμε την αξία της;

Μήπως όταν έχουμε κάποια χρήματα προς επένδυση πρέπει να ακούσουμε και τον ασφαλιστικό – χρηματοοικονομικό σύμβουλο;

Μέχρι τώρα δεν είχαμε χρόνο, τώρα έχουμε περισσότερο.

Μέχρι τώρα θέλαμε αποδείξεις, τώρα τις έχουμε απτές.

Δεν υπάρχει τίποτε σταθερό όλα αυτά τα χρόνια, αξίες όπως ακόμη και των ακινήτων έχουν καταρρεύσει, τα κράτη δεν αποτελούν ούτε καν και αυτά ασφαλές καταφύγιο.

Η μόνη βιομηχανία που δεν άλλαξε προϊόν αφού διαχρονικά είναι το ίδιο πολύτιμο, είναι η ασφαλιστική βιομηχανία.

Δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία ή χρόνος για χάσιμο, ασφαλίστε ότι πολύτιμο έχετε για να το έχετε, ικανότητα για εργασία, ζωή, υγεία, περιουσία.

Σάκης Λίνδρας